Relatief jonge politici die hun land een nieuwe koers willen laten varen, dat schept bij mij vertrouwen. Niet zo in Guinee, hier zijn het voornamelijk oude rotten in het vak die de oppositie leiden. Ze bekleedden elk al één of meerdere ministeriële posten en aan het zootje te zien dat ze achterlieten begrijp ik hun geloofwaardigheid vandaag niet.
Tijdens de eerste helft van dit jaar kreeg Conakry regelmatig manifestaties te verteren. Dan sluiten scholen, winkels en markten en valt het publieke leven stil. Rond de middag begint de optocht en luttele uren erna het geweld. Er vallen doden, gewonden en er is te veel materiële schade.
Binnenkort zijn er parlementsverkiezingen. De opposanten klagen onder andere de voorbereidingen ervan aan. Ze waren er van overtuigd dat Waymark, de Zuid-Afrikaan die aangesteld is om de electorale lijsten te herzien, partijdig is. Het is simpel een jonge meute op gang te krijgen. De duizenden militanten of betogers of gewoon werklozen hebben geen geld want geen werk en dus heel veel frustratie en tijd. Als oude krokodil verzamel je in geen tijd een geladen achterban.
Maar zij zelf lieten na hun jaren aan de macht het land even verknoeid achter als ze het vonden. En wat tegen de borst stuit, is dat de oude reuzen hun land blijven boycotten. Zij zeggen dat het de fout is van de regering en dat is niet gelogen, maar beide partijen zijn verantwoordelijk. Geen vooruitgang en geen buitenlandse investeringen zolang er geen parlement verkozen is.
Ik adoreer de overlevingsdrang van de Afrikanen. De gefrustreerde onrustzoekers trekken de straat op. Nagenoeg allemaal jonge mannen tussen 15 en 30 jaar. En al de rest blijft binnen en hoopt en bidt voor geringe schade en een snelle terugkeer van de rust in de stad. Ik doe steeds vol overtuiging mee. Ik blijf thuis. Ik praat er eens over en klaag er eens over. Ik zucht van onwaarschijnlijkheid en laat, samen met de Guinezen, het leven doorgaan.
TIP 8
Laat je niet altijd afschrikken door gewelddadige beelden van heel ver. Van dichtbij gaat het dagelijkse leven dikwijls gewoon verder.